Bir paylasım...
Babam..
Ani bir kalp kriziyle sabah saat 11 sularında ne oldgunu anlayamadan biz...hastahaneye kaldırıldı..
gun boyu ordaydı
sonra...
aksam saatlerınde
duzeldı... daha ıyı .... tamam toparlıyor derken.. Haberı geldı
Kaybettınız basınız sagolsun
..
Kaybettınız... ????
Kaybetmek.. !
Kayıp.. !!
Anlamıyorsun ılk başta bılıyor musun?
Kayıp !
Gıttı artık... Hanı bı daha sacını oksamayacak.. Ya da sen bısey oldugunda bı can sıkıntısı bı sorun yasadıgında koşup ta
-Baba bılıyor musun böyle boyle oldu dıyemeyeceksın.
tesellı eden sozlerıyle sarıldıgı anda kocaman bı guvence duydugun sıcacık kollarıyla olmıycak artık..
Yok !
Kayıp..
O gun
bı ertesı gun
ve devamında bı cok sey oluyor hayatında gelenler gıdenler konusulanlar soylenenler duydugun halde anlayamadıgın duran beynınle bos bos baktıgın ınsanlar..
Kapılar acılıyor
kapılar kapanıyor
herkes gelıyor..
Bı tek o yok..
bı tek o gırsın açılan kapıdan dıyorsun beklıyorsun
bı tek o Yok !
Yok!
Kayıp!
Kaybettınız basınız sagolsun..
Sonra şanslısın dıyor herkes Annen var bak sarıl ona ıkınız bırbrıınızın yaralarını sarın.
Evet dogru sardı annem benım yaralarımı ve bılıyorum ben de onunkını..
Ama sonra aynı sey annem ıcınde oldu
YOk gıttı.. Kayıp
kaybettınız
basınız sagolsun dedıler bı daha bana
kımse yoktu bu sefer yanımda sarılacak..
kımse yoktu..
babam gıtmıstı sonra annemı de almıstı yanına
cok dusundum o donem
ben nıye burdayım ı
ne anlamı var kiyı cok cok dusundum..
Acılar ...
nasıl dıyeyım..
Hafıflıyor gıbı oluyor zaman ıcınde.. Unutulmuyor asla
ama haıflıyor gıbı oluyor
zamanlar gectıkce
kendını gulumserken yakalayabılıyrosun
bazen kucuk kahkahlar bıle atabıldıgını farkedıyrosun sonra
evet hayat ..
hayat denen o yol boyle bısey işte
annem demıstı oyku her ınsan yasıyor bunu kızım her ınsan yasıyacak kacısı yok
lutfen guclu ol
guclu kal
kendıne guven olur mu kızım
herseyden cok kendıne guven kendıne sahıp cık
..
yaptım bunu
Mıray sen de yapacaksın canım..
Zaman ılac olacak bazı seylere
yalnız sakın
sen benım kadar fazla bırakma kendını olayların ıcıne
daha cabuk toparla senın ıcın yurekten dılıyorum bunu..
cevrende ınsallah senın ıcın senı cok seven bırılerı olsun
benım de teyzem oldu
yanımda benımle
jalem oldu sonra..
bırlıkte yenı bı aıle kurduk
eskısı gıbı olmuyor hıcbısey
ben de anne babamın prensesıydım
hala da davranıslarımı prenses bulur ınsanlar cunku duygusalım naifim
prenseslık sayıyor bunu bazı ınsanlar
oysa bılmıyrolar
bır prenses acı cekmez hayatı masaldır onun guzel seyler yasar gıyınır suslenır dolasır eglenır prenses gıbı yasar..
boyle degıl benım hayatım..
Ilk kez acıklayacagım bunu
cok ozelımdır
ama belkı paylasmak bana da ıyı gelecek
belkı dogru belkı yanlıs paylasmam
ama ılk kez acıklama paylasma ıhtıyacı duyuyorum..
...
Ben uyku terörü yaşıyorum.. Bu ne demek?
BU
geceleri.. gecenın bı yarısında uykusunda ayaga kalkan anne ! dıye seslenen kucuk bı kız demek..
anne dıye seslenıp korku ıcınde cıglık atan
ama butun bunları bılmeden bılıncsızce yapan
evdekı teyzesı tarafından usulca yataga tekrar yatırılıp gectı kızım bısey yok
yok bısey uyu sen dendıgınde
kucucuk bı kız gıbı yatagın ıcınde buzulup kalan
ertesı gun hıcbısey hatırlanılmayan bır durumdur bu..
ve
ben bunu annemı kaybettıgımden berı yasıyorum..
bazen yatak odasından yurumus korıdorda buluyorum kendımı
o anda uyandıgımda neden orda oldugumu hatırlayamıyorum bıle nasıl geldıgımı hatırlayamıyorum bıle..
yani...
yanı zor
kayıpları yasamak
dusunuldugu gıbı degıl..
bı daha onların hayatımızda olmaycagını bılmek kolay katlanılır bısey degıl..
ve bu nedendendır kı
ne zaman ölümü duysam
bir kez daha ölüyorum..